-
1 gruz
сущ.• мусор• чепуха• щебень* * *обломки, развалиныciężar, ładunek груз* * *♂, Р. \gruzu 1. щебень;2. \gruzу мн. развалины, руины;leżeć w \gruzach лежать в развалинах;
podnieść z \gruzów поднять из руин+2. ruiny, rumowiska
* * *м, Р gruzu1) ще́бень2) gruzy мн разва́лины, руи́ныleżeć w gruzach — лежа́ть в разва́линах
podnieść z gruzów — подня́ть из руи́н
Syn:ruiny, rumowiska 2) -
2 ruina
сущ.• гибель• истребление• крах• крушение• опустошение• падение• пропасть• разруха• разрушение• руина• сокрушение• уничтожение* * *ruin|a♀ 1. разрушение ň; разорение ň, упадок ♂;2. \ruinaу мн. руины, развалины+2. gruzy, rumowiska
* * *ж1) разруше́ние n; разоре́ние n, упа́док m2) ruiny мн руи́ны, разва́линыSyn:gruzy, rumowiska 2) -
3 zwaliska
zwalisk|aмн. (ед. \zwaliskaо ☼) развалины+gruzy, ruiny, rumowiska
* * *мн (ед zwalisko с)разва́линыSyn:
См. также в других словарях:
rumowisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usypisko cegieł, resztek murów, fragmentów elementów budowlanych pozostałe po jakiejś budowli; gruzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rumowisko domu, fabryki. Po … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bystrze — n I; lm D. bystrzerzy 1. «płycizna rzeki o stosunkowo szybkim prądzie, powstająca przy załamaniu spadku koryta na niskich progach skalnych dna lub na ławicach rumowiska; szypot» 2. bud. «odcinek kanału (rzadziej sztolni wodnej lub rurociągu) o… … Słownik języka polskiego
gruz — m IV, D. u, Ms. gruzzie 1. zwykle blm «odłamki rozkruszonego muru, cegły, kamienia itp.» Uprzątnąć, usunąć, wywieźć gruz. 2. lm M. y tylko w lm «rumowiska, ruiny, zgliszcza» Gruzy pałacu, świątyni. Zamienić miasto w gruzy. ◊ Miasto, budynek itp.… … Słownik języka polskiego
parcie — n I 1. «naciskanie, ciśnienie, napór» Parcie wód przerwało tamę. Parcie rumowiska skalnego powaliło drzewa. Parcie gruntu na mur oporowy. ∆ bot. Parcie korzeniowe «ciśnienie powstające w korzeniu rośliny, związane z aktywnym pobieraniem wody… … Słownik języka polskiego
ruina — ż IV, CMs. ruinanie; lm D. ruin 1. zwykle blm «stan upadku, zniszczenia, krach majątkowy, finansowy» Ruina gospodarcza, finansowa, majątkowa. Doprowadzić zdrowie do ruiny. Miasto, budynek w ruinie. Komuś, czemuś, np. przedsiębiorstwu, grozi ruina … Słownik języka polskiego
cały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się (do kogoś, czegoś) w sposób kompletny, zupełny; obejmujący bez reszty wszystkie elementy; wszystek, zupełny, pełny : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ruiny — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. ruin {{/stl 8}}{{stl 7}} resztki zwalonych, zniszczonych budowli; gruzy, rumowiska, rozwaliska, zwaliska : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ruiny murów obronnych. Spod ruin domu wydobyto ofiary wybuchu. W ruinach zamku… … Langenscheidt Polski wyjaśnień